‘Ben ik echt al 12,5 jaar op ‘t Smallert?’
Aldus Sander Hertgers. Hij was op 1 oktober 12,5 jaar aan het werk als forellenkweker. En elke dag met veel plezier want hij vindt z’n werk erg leuk en afwisselend vertelt hij. ‘Ik vind het prachtig om mooie, sterke, smaakvolle vis te kweken.
‘Ik heb na de middelbare school een koksopleiding gedaan. Daarna heb ik een aantal jaren in de horeca gewerkt. Bij eetcafés en ‘gewone’ restaurants maar ook op niveau bij bijvoorbeeld het Soerel in Epe. Ik weet door mijn ervaring bij de verschillende bedrijven en niveaus precies wat een chef graag terug wil zien in vis. Smaakvolle vis met stevig vlees, geen laffe, slappe hap. En dat heeft tijd nodig, goed water en voer en een passie voor het vak.’
Op zijn kwekerij in de bossen van Vaassen heerst rust. Dagelijks vliegt er een paartje ijsvogels over de kwekerij. De herten burlen wat af in de bosrijke omgeving. Een kilometer van de vijvers af ontspringt een spreng die de kwekerij op natuurlijke wijze van koel, helder water voorziet. ‘Daar gaan de forellen goed op. De waterkwaliteit is hier fantastisch. Samen met een collegakweker heb ik een voer laten ontwikkelen die perfect is voor onze manier van kweken. Hier kweken we jaarrond forel van verschillende formaten. De grootste die hier nu rondzwemt tikt de 8 kilo wel aan. Die zijn mooi om in de hengelvijvers van ’t Smallert te doen. Dat vinden onze vissers fantastisch.’ Want naast de restaurants en maaltijdboxen waarin de vis van Hertgers verschijnt gaat er ook een groot deel de visvijvers in waar de liefhebber dan een poging kan doen om een lekker visje te vangen. De meesten niet onverdienstelijk.
Tegelijk met Sander Hertgers kwam ook Heleen Krijgsman in dienst van ’t Smallert. Wanneer je vraagt wat ze allemaal doet op ’t Smallert roept ze: ‘Ik ben Manusje van alles!’
‘Ik ben de dochter van een visboer. Vroeger ging ik altijd met mijn vader de boer op met de viskar. Vis verkopen op de markt. Mooi werk en dat doe ik hier op ’t Smallert ook wel eens. Want we roken regelmatig vis op verschillende streekmarkten. Al is dat nu door corona allemaal niet aan de orde.’
Schoonmaken, verkopen, bedienen, eten klaar maken; het behoort allemaal tot het takenpakket van Krijgsman. ‘Nooit saai! En dat vind ik wel belangrijk. De verscheidenheid aan mensen dat hier komt vind ik ook prachtig. Ik mag graag een praatje maken met de mensen.’ Collega’s kijken dagelijks met verbazing naar wat ze allemaal uit haar tas tovert. ‘Ik heb een hekel aan brood en maak regelmatig van de kliekjes van het avondeten een lekker slaatje of iets. Het is altijd een verrassing wat er in m’n tovertas zit.’ lacht Krijgsman.
Op de jubileumdag werden de jubilarissen verrast met een spandoek aan het hek. En een lekkere taart met een mooie foto erop. Beiden hadden het niet aan zien komen en hadden geen idee dat ze op 1 oktober als 12,5 jaar in dienst waren. Voor de collega’s was het spannend of Hertgers er wel zou zijn die dag. Zijn vrouw stond namelijk op het punt van bevallen. Op 2 oktober werd hij voor de derde keer vader. Zoon Boris werd gezond en wel geboren.
